[ Pobierz całość w formacie PDF ]
monogramu, a sytuacją, gdy w podobnych warunkach można dostarczyć niemal
pełną wersję produktu. Podzbiorowość umożliwia również rozwój przyrostowy, co
stanowi ważny paradygmat konstrukcyjny. Zgodnie z tym paradygmatem we wczesnej
fazie buduje się minimalny, ale działający system, a następnie dodaje się do niego
odpowiednie funkcje do czasu utworzenia ostatecznej wersji systemu. Podzbioro-
wość stanowi szczególny rodzaj zmienniczości, o której była mowa wyżej.
" Spójność koncepcyjna: Spójność koncepcyjna (ang. conceptual integrity) stanowi odpo-
wiedni motyw lub wizję, która ujednolica projekt systemu na wszystkich jego pozio-
mach. Architektura powinna zapewniać wykonywanie podobnych działań w podobny
sposób. Spójność koncepcyjna występuje w architekturze, która wykazuje spójność,
posiada niewielką liczbę danych oraz mechanizmów kontroli oraz wykorzystują
niewielką liczbę wzorców w celu wykonania określonych zadań.
Z kolei metoda SAAM dotyczy szczególnie modyfikowalności w różnych jej postaciach
(na przykład przenośności, podzbiorowości oraz zmienniczości) oraz funkcjonalności.
Metoda ARID zapewnia wgląd w kwestie odpowiedniości danego wycinka architektury,
który ma być używany przez programistów w celu wykonania powierzonych im zadań.
Jeśli istotne okażą się także inne właściwości, niż te wymienione powyżej, to opisy-
wane metody wciąż spełniają swoje zadanie. Na przykład metoda ATAM jest budowana
etapowo i niektóre etapy są uzależnione od badanej właściwości, zaś inne nie. Pierwsze
etapy metody ATAM pozwalają na zdefiniowanie nowych atrybutów jakościowych przez
bezpośrednie opisanie interesujących właściwości. Metoda ATAM może z łatwością zapew-
nić możliwość analizy nowych zależności jakościowych. Po przedstawieniu tej metody
Czytelnik będzie wiedział, w którym momencie należy to zrobić. Na razie przyjmujemy
jednak, że właściwości wymienione na przedstawionej powyżej liście tworzą podstawowy
zestaw możliwości oferowanych przez metody, a także zawierają w sobie większość
zagadnień, którymi zwykle zajmują się specjaliści dokonujący ewaluacji architektury.
2.6. PRZYCZYNY DU%7Å‚EJ NIEJASNOZCI ANALIZ ATRYBUTÓW JAKOZCIOWYCH 53
2.6. Przyczyny dużej niejasności analiz
atrybutów jakościowych
Atrybuty jakościowe tworzą podstawę ewaluacji architektur oprogramowania, ale samo
nazwanie poszczególnych atrybutów nie stanowi wystarczającej podstawy, na której moż-
na by oprzeć oceny związane z odpowiedniością architektury. Często zapisuje się zdania
określające wymagania, podobne do podanych poniżej:
" system powinien być odporny;
" system powinien być łatwo modyfikowalny;
" system powinien być zabezpieczony przed niepowołanymi próbami uzyskania dostępu;
" system powinien wykazywać akceptowalną wydajność.
Bez wdawania się w zbędne dyskusje, każde z takich zdań stanowi zwykle przedmiot
różnych interpretacji i przyczynę nieporozumień. To, co projektant może uważać za przejaw
odporności systemu, jego klient może postrzegać za mało potrzebną cechę lub vice
versa. Czasem system może z łatwością przyjmować nowe bazy danych, ale nie może
adaptować się do nowych systemów operacyjnych. Czy system taki jest możliwy do
konserwacji, czy też nie? Czasem system posługuje się mechanizmem zabezpieczeń
opartym na wykorzystaniu haseł, co zapobiega dokonywanie włamań przez całą rzeszę
nieupoważnionych użytkowników, ale jednocześnie nie posiada żadnej ochrony antywi-
rusowej. Czy system taki jest zabezpieczony przed infiltracją, czy też nie?
Istota przedstawionego problemu polega na tym, że atrybuty jakościowe nie sta-
nowią wielkości niezmiennych istnieją one zawsze w kontekście określonych celów.
W szczególności:
" system jest modyfikowalny (lub nie) pod względem określonego rodzaju zmian;
" system jest bezpieczny (lub nie) pod względem określonego rodzaju zagrożeń;
" system jest niezawodny (lub nie) pod względem wystąpień określonego rodzaju
błędów;
" system działa wydajnie (lub nie) pod względem określonych kryteriów wydajności;
" system jest odpowiedni (lub nie) dla danej linii produkcyjnej pod względem okre-
ślonego zbioru lub zakresu przewidywanych produktów danej linii produkcyjnej
(to znaczy, pod względem zasięgu określonej linii produkcyjnej);
" architektura jest możliwa do zbudowania (lub nie) pod względem określonych
ograniczeń czasowych i budżetowych.
Jeśli rozumowanie takie nie wydaje się to dostatecznie poprawne, wystarczy zauważyć,
że żaden system nie może zawsze być, na przykład, całkowicie niezawodny w dowolnych
warunkach (wystarczy wyobrazić sobie awarię zasilania, tornado lub niezadowolonego
operatora systemu wyposażonego w kilof). W takim razie jest zatem obowiązkiem architekta
dokładne poznanie warunków, w jakich system powinien być niezawodny w celu uznania
go za akceptowalny.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]