[ Pobierz całość w formacie PDF ]
A wielki mędrzec współczesny Szri Ramana Mahariszi, obok abstrakcyjnej filozofii, tworzy hymny do
widzialnej, symbolicznej postaci Sziwy najwyższego - Arunaczali. Trzecia zwrotka zdaje się właśnie tę
prawdę podkreślać, ze nawet już wyzwoleni Gnjani "w szczęściu wszystkiego tę radość znajdują", a
więc póki są w fizycznym ciele (a może i potem) działają ku dobru świata.
Strofa 9 - "wiczenia Jogi", sanskryckie słowo Abhjasa, obejmuje znacznie więcej, jest to stale
powtarzana metoda Jogi, ale i nieustanny wewnętrzny wysiłek, kierunek myśli i sposób życia.
41
www.teozofia.org Teozofia w Polsce
Strofa 10 - "Pracę Mą uczyń twym celem najwyższym" - niektórzy tłumaczą: "stań się sam Moją
pracą", czyli zjednocz się z nią całkowicie. Jest ot piękne ujęcie, a jednoznaczne z powtarzanym, w
ezoterycznym traktowaniu Zcieżki świętości: "stań się sam Zcieżką"; godzi się to również z
powiedzeniem Chrystusa: "Jam jest prawda, droga i żywot". "Ja" tj. Chrystus w duchu ludzkim,
pierwiastek Chrystusowy w każdym z nas.
Strofa 11 - "Odrzuć nadzieję na plony twych prac" lub "wyrzeczenie się plonów", jest to rdzeń i
najgłębsza podstawa Karma Jogi, czyli Jogi czynu, działania, a po części i Bhakti Jogi, choć motyw
jest nieco różny. Można by to nazwać całkowitą bezinteresownością i bezosobowością czynu. Każdą
pracę i czyn spełnia się dla "rzeczy samej w sobie", nie dbając i nie myśląc nawet czy i co nam samym
przyniesie; po prostu dla niej samej, dla dobra, obowiązku, Dharmy, dla
wyznaczonej nam przez Prawo, (Opatrzność) roli, zadania, albo z miłości dla Tego, który tę "rolę"
wyznacza. Bezpośredniość czynu, bez namysłu ani obrachunku, czyli "liczenia" na coś, jest
najprostszą Jogą dla pewnego typu człowieka, może specjalnie dla Polaków. Sadze iż najważniejszą
nauką jaką mamy sobie przyswoić, jest właśnie owa bezinteresowność, bo jest to naszą Dharmą.
Zresztą w decydujących momentach historii, jak i niejednokrotnie życia indywidualnego, Polacy
samorzutnie wybierają bezinteresowny czyn, w imię czegoś wyższego, co jest im najdroższe, nie
licząc się ani ze skutkami, ani tym bardziej "plonem" dla siebie; ryzykują wszystko, z życiem włącznie
bo... "nie mogą inaczej"; a to jest właśnie wyraz głębokiej Karma Jogi. Wielka w tym tkwi tajemnica
Dharmy Narodu jako całości. Czyn w imię Prawdy, bezosobistego Dobra, obowiązku lub miłości Boga
(bez liczenia wszakże na Jego nagrodę) nie wiąże, a wyzwala.
Strofa 13 - W oryginale: "Aham-kary", tj. pierwiastka "ja" i poczucia "moje".
Strofa 14 - "Sercem" - tłumaczę tu Buddhi tj. prześwietlone duchem, intuicyjne "rozumienie serca";
zaś "dusza" tutaj - to Manas, czyli szeroka rozumna myśl. "Miłujący Mnie uczeń" - sanskryckie słowo
Bhakta (od Bhakti - żarliwa miłość
tłumaczę czasem jako "żarliwiec" lub "oddany uczeń", gdy mowa o uczniu Szri Kriszny, Ardżunie.
Strofa 15 - "Kto niczym cierpienia w świecie nie powiększa", innymi słowy nikomu, żadnej żywej
istocie, nie zadaje bólu; rzadko zdajemy sobie sprawę, że najdrobniejszy ból zadany komukolwiek
powiększa ogólna sumę cierpienia na świecie; a zadaniem Joga i każdego kto do życia duchowego
dąży, jest ją stale zmniejszać; kto ją powiększa niweluje wszystkie swe wysiłki, oddala się , a nie
zbliża do Prawdy; dlatego to nasze codzienne postępowanie, stosunek wewnętrzny i zewnętrzny, do
każdego człowieka i wszelkiego życia, jest tak ważny; po nim poznaje się prawdziwego Joga, nie po
jego wiedzy, a nawet niezwykłych psychicznych władzach (jasnowidzenia itp.) te mogą posiąść ludzie
zli.
Strofa 16 - "Osobistych zaniechał przedsięwzięć" - Sankalpa - to palny, zamierzenia, tworzone
myślą rzuty w przyszłość, niejako narzucanie jej własnych chęci jest to uważane za dużą trudność i
przeszkodę; ten, który całkowicie oddaje się Panu, żyje w dziś, w teraz, nie oczekuje i nie planuje,
gdyż raz: jego osobiste fantazje mogą nie być zgodne z jego Dharmą (Wolą najwyższą, Prawem); dwa:
wszelkie myslowe plany "dla siebie" stwarzają więzy; oczywiście nie dotyczy to konkretnych
ekonomicznych, technicznych itp. "planowań".
Strofa 17 - "Kto ponad dobre i złe się wzniósł" tłumaczy się również: "Kto jasne jak i mroczne" lub:
"szczęsne i nieszczęśliwe spotyka jednako, bo rzecz każdą przyjmuje chętnie, jako posłaną przez
umiłowanego Pana".
ROZMOWA TRZYNASTA
Ardżuna mówi:
O Przyrodzie i o Duchu - Puruszy i Prakriti - o Polu i Tym, który je poznaje, o wiedzy i jej
przedmiocie, dowiedzieć bym się chciał od Ciebie, o Keszawo.
Pan rzecze:
1. To ciało, o synu Kunti, Polem nazwali uczeni, zaś Tego, który je poznaje - Pola Znawcą.
2. Pomnij o Bharato, iż Jam jest Znawcą Pola na polach istot wszystkich. Wiedzę o Polu, a
zarazem o jego Znawcy - prawdziwą mądrością nazywam.
42
www.teozofia.org Teozofia w Polsce
3. Czym jest to pole, jakie są jego właściwości i pochodzenie, jakim podlega przeobrażeniom,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]