Cykl Indiana Jones Indiana Jones i taniec olbrzymĂłw Rob MacGregor

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Campbell. Jego poprzednim właScicielem był jej m��, który zmarł.
Został uk�szony przez w�a koralowego we własnym sklepie.
Potworna Smier�.
Ale zgadnij tylko, ile Powell zapłacił za ten sklep.
Indy potrz�sn�ł głow�.
Nie mam poj�cia.
Jednego zawszonego funta! Shannon wzi�ł gł�boki łyk piwa,
po czym postawił kufel z powrotem na stole.
Co o tym mySlisz?
Nie wiem, ale to jeszcze nie wszystko.
Miałem przeczucie, �e jest jeszcze coS wi�cej powiedział
Indy ponuro. Mów.
Powell zacz�ł wykazywa� silne zainteresowanie twoj� przyja-
ciółk� Deirdre. Spotykali si� przez jakiS czas, po czym ona dała mu
kosza. Wygl�da na to, �e Joanna nie chciała, aby córka miała z nim
cokolwiek wspólnego.
To jednak nie wyjaSnia, dlaczego przysłał mi bombonierk�
z paj�kami, zanim jeszcze w ogóle dotarłem do Londynu.
Shannon pogładził sw� kozi� bródk�.
W tym cała trudnoS�. Musi tu by� jakaS zale�noS�, która pozo-
staje jeszcze dla nas niejasna. Chyba �e zostało to zrobione po pro-
stu po to, �eby dokuczy� Joannie.
Nie wydało si� to Indy emu zbyt sensownym rozwi�zaniem.
Mnie dokuczało to o niebo bardziej ni� jej. Je�eli nie darzyła
Powella sympati�, dlaczego miałaby mu odda� sklep zoologiczny.
Mo�e zmieniły si� jej uczucia.
Jak wygl�da ten Powell?
Shannon si�gn�ł do kieszeni, wyci�gn�ł zło�ony kawałek gazety i po-
dał go Indy emu. Indy rozpostarł papier. Fotografia przedstawiała m�-
czyzn� około trzydziestki, z faluj�cymi włosami i zwyci�skim uSmiechem.
Potrz�sn�ł głow�.
To nie ten facet z biblioteki.
Shannon rozeSmiał si�, gdy Indy oddał mu z powrotem wycinek
z gazety.
Wydaje ci si�, �e członek parlamentu puSciłby si� za tob� w po-
Scig wokół biblioteki British Museum? Nieprawdopodobne.
Ja go goniłem odci�ł si� Indy.
GoniłeS kogoS, kogo on wynaj�ł, �eby ci� Sledzi�.
Indy postawił na stole swoje piwo.
W dalszym ci�gu trudno w to uwierzy�. Ledwie znałem Deir-
dre i z pewnoSci�, tak czy owak, ani troch� nie obchodzi mnie Wspól-
nota Narodów.
Mo�e powinna powiedział Shannon i znowu si� rozeSmiał.
Wiesz, zało�� si�, �e Powell ma bardzo dobre kontakty w armii, ł�cz-
nie z dost�pem do broni chemicznej.
Indy podrapał si� w kark.
Taak. Bez w�tpienia.
Jak maj� si� sprawy mi�dzy tob� a Deirdre? Nie mogłem nie
zauwa�y� sposobu, w jaki padła ci w ramiona.
Nie wydaje mi si�, �eby to zrobiła, ale mo�na powiedzie�, �e spra-
wy maj� si� coraz lepiej. Przynajmniej było tak, zanim zawalił si� strop.
Shannon szeroko si� uSmiechn�ł.
To ładna dziewczyna, jak stwierdzam. Przykro byłoby mi wi-
dzie�, �e j� rozczarowujesz.
Co przez to rozumiesz?
Dzisiaj tu, jutro tam, sam wiesz. Zawsze cieszyłeS si� reputa-
cj� podrywacza.
Tym razem jest zupełnie inaczej. MySl�, �e j� kocham. Ona
jest naprawd� kimS zupełnie wyj�tkowym.
Pewnie.
Nie wiem, co to jest, Jack. Ale bez przerwy o niej mySl�. Nie
wyobra�am sobie, �e mógłbym znalex� kogoS innego, kto byłby dla
mnie lepszy.
Mój Bo�e, czy słysz� ju� weselne dzwony?
Indy chciał powiedzie� Shannonowi, �e wcale nie jest a� tak
zwariowany na jej punkcie, uci�ł jednak krótko.
Musz� z ni� porozmawia� o Powellu powiedział mgliScie.
Nie chce mi si� wierzy�, �e jesteS gotowy zrezygnowa� z zalo-
tów. To do ciebie niepodobne.
Indy nadział kartofel na widelec.
Masz złe nastawienie, Jack. To twój problem.
No có�, mo�e i tak. Shannon rozejrzał si� po pubie. Chyba
pójd� kima� dzisiaj wczeSniej. Miałem długi dzie�.
Ja zamierzam sprawdzi�, jak miewa si� Deirdre.
Zabawne, �e wcale mnie to nie dziwi. Mniej oczy otwarte na
mam� Campbell. Trudno powiedzie�, w co ona jest wpl�tana.
Sprawdz� to.
Obydwaj wstali.
A propos, zanim si� dzisiaj poło�ysz, lepiej bardzo dokładne
sprawdx swoje łó�ko powiedział Shannon.
Po co?
Roztocze. To takie paj�ki.
Cholera! sama mySl o tym przyprawiła Indy ego o cierpni�-
cie skóry.
15. Po zmroku
Miłosna melancholia. Na tym polegało jej schorzenie.
Deirdre odsun�ła od skraju łó�ka tac� z obiadem po zjedzeniu
zaledwie kilku k�sów. M�czyła j� słaboS� i choroba. To nie le�ało
w jej naturze. Poza tym tak naprawd� wcale nie czuła si� chora. Chwi-
lowy nawrót ju� min�ł.
Kiedy przybiegła Lily i oznajmiła, �e z profesorem jest xle, Deir-
dre pomySlała o najgorszym. Gdy na własne oczy zobaczyła, �e Indy
ma si� dobrze, jej reakcj� było po prostu uczucie ulgi. Starała si� to
wyjaSni� Joannie, nie wspominaj�c o tym, �e jest szale�czo zako-
chana w Indym, ale nie przyniosło to �adnego rezultatu. Joanna trwała
w przekonaniu, �e Deirdre jest chora.
Oparła głow� o poduszk�, zamkn�ła oczy i wyobraziła sobie, �e
Indy le�y obok niej. Sama mySl o nim przyprawiała j� o dreszcze.
Odnosiła wra�enie, �e tak czuj� si� wszyscy zakochani, wolała jed-
nak mySle� o tym jako o osobistej, jedynej w swoim rodzaju przypa-
dłoSci. Z cał� pewnoSci� nie było to nic takiego, co kiedykolwiek
czuła w stosunku do Adriana czy kogokolwiek innego.
Nie miało jednak wielkiego sensu wyobra�anie go sobie przy
niej w sytuacji, gdy był rzeczywiScie tak blisko. Gor�czkowo wstała
z łó�ka i po raz trzeci w ci�gu ostatniej godziny delikatnie zastukała
w Scian� s�siaduj�c� z pokojem Indy ego. Znowu �adnej odpowie-
dzi. �ałowała, �e nie mo�e po prostu wyjS� i go poszuka�, wiedziała
jednak, �e to niemo�liwe. Joanna niepokoiła si�, �e zakapturzeni
m�czyxni mog� wróci�, i wynaj�ła jakiegoS wieSniaka do pilnowa-
nia drzwi. Deirdre podsłuchała, jak matka nakazywała temu czło-
wiekowi, by nie pozwalał jej córce opuszcza� samej pomieszczenia.
Przemierzała pokój. Dlaczego ma siedzie� tutaj zamkni�ta? To
nie w porz�dku.
Popatrzyła na tac�; miała pewien pomysł. Podniosła tac� i po-
deszła z ni� do drzwi. Otworzyła je i uSmiechn�ła si� do stra�nika.
Był to krzepki m�czyzna około dwudziestu pi�ciu lat, syn czy ku-
zyn mera. Nie pami�tała dokładnie, kim był. Przypominała sobie je-
dynie, �e na dorocznym spotkaniu klanów chłopak ten zawsze wy-
grywał konkursy w rzucaniu kłodami. Wystawiła przed siebie tac�. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Menu