[ Pobierz całość w formacie PDF ]
gdyby telefon był wolny choćby przez kilka minut w ciągu wieczora, bo i on czasem chciałby z
niego skorzystać. Choć wymiana zdań nie należała do szczególnie zjadliwych, stanowiła
wyrazne przejście od płaszczyzny miłości i zachwytu do wyrywkowych obserwacji i
umiarkowanego krytycyzmu.
Rozmowa stała się początkiem dalszych ostrzejszych uwag i pretensji. Carey, owładnięta
złością, nie zawahała się użyć obrazliwych słów. Andy powiedział jej, że nie ma ochoty roz-
mawiać, gdy ogląda telewizję. Nabierali rozpędu we wzajemnym wypominaniu, a spirala uwagi
szybko i wyraznie skręcała od docinków w stronę przesadnego krytycyzmu.
To Carey w końcu zdecydowała się przyjść do mnie. Zdawała sobie sprawę, że związek jest
zagrożony, i chciała znalezć rozwiązanie. Wyjaśniłam jej, że jedno z nich musi spróbować
odwrócić kierunek koncentracji uwagi. Zapytałam, czy oboje będą skłonni skupiać się na tym, co
doceniają w drugiej osobie, i odrzucić obsesyjne trzymanie się tego, co wywołuje irytację.
Podkreśliłam, że tu niezbędna jest dobra wola i że każde z nich może zmienić mechanizm,
sprawić, by spirala znowu wznosiła się do góry, jeśli przestanie wycofywać się i podejmie
komunikację. Carey postanowiła spróbować.
Gdy następnym razem Andy przymierzył się do emocjonalnego ciosu, sugerując, że przez
własne niedbalstwo straciła jedno ze zleceń dla swojej firmy, Carey zdołała powstrzymać się od
wypowiedzenia jakichkolwiek słów, wzięła głęboki oddech i przywołała całą wolę do zmiany
sytuacji. Wiedziała, że nie może ona dalej rozwijać się tak jak dotychczas, więc spróbowała
odwrócić negatywną spiralę, przestawiając się z osądzania na uznanie.
Poinformowała więc Andy'ego, że to, co właśnie powiedział, zraniło jej uczucia (przejście od
wygłaszania ocen do mówienia o uczuciach). Następnie wyjaśniła, że budowanie związku przez
krytykowanie i wycofywanie się nie jest dobre, bo jest on zbyt cenny dla każdego z nich, a poza
tym żadne nie chce przecież ranić drugiego. Koncentrując się na własnych uczuciach, a nie na
krytykowaniu, Carey była w stanie rozbroić Andy'ego i rozpocząć szczery dialog na temat ich
wzajemnych relacji.
Dawanie i branie
Ze sprawą doceniania ukochanej osoby wiąże się energia dawania. Dawanie jest sposobem
wyrażania uczuć w namacalnej formie. Właśnie w ten sposób rozszerzasz swoją wspania-
łomyślność, obejmując nią towarzysza, pokazujesz uczucia i ofiarujesz swoje oddanie. Jeśli
dawanie dotyczy partnera, oznacza ono dawanie miłości.
72
Sposoby dawania
Mówiąc o dawaniu, pierwsze, co przychodzi do głowy większości z nas, to prezenty. Od
dzieciństwa wiele osób zaprogramowano tak, że wierzą, iż miłość wyraża się poprzez piękne
paczuszki z imponującą kokardą. Choć prezenty są, oczywiście, ważną formą dawania, nie są
jedyną ani najważniejszą.
Możesz ofiarować partnerowi swój czas, uwagę czy energię
- a wszystko to są niezmiernie cenne dary. Największym prezentem, który możesz mu dać, jest
coś, czego nie da się kupić
- dar siebie. Czy zgłaszasz chęć wyręczenia go w niektórych zadaniach, gdy miał męczący dzień,
czy oferujesz swoje towarzystwo podczas wizyty u dentysty, bo się panicznie boi, dokonujesz
cennego aktu dawania, który sprawia, że partner czuje się naprawdę kochany? Ostatnio Steven,
chłopak mojej przyjaciółki Debry, zaproponował, że zaopiekuje się jej psem przez weekend, by
ona mogła bez przeszkód pracować nad ważnym projektem. Ten właśnie dar" znaczył dla niej
więcej
niż wszystkie kwiaty, czekoladki czy biżuteria. To, że nie możesz określić ceny w pieniądzach,
nie oznacza, że wartość czegoś jest mniejsza. Na odwrót, właśnie te rzeczy, których nie da się
przeliczyć na pieniądze, uważane są za bezcenne.
Spełnianie życzeń jest jednym z najmilszych sposobów dawania. Zmienianie marzeń w
rzeczywistość roztacza nad waszym związkiem czarodziejską aurę. Zapytaj o marzenia, życzenia
i cele ukochanej osoby. Niezależnie od zasobów twojego portfela, zawsze są sposoby, by owe
marzenia mogły stać się rzeczywistością. Jeśli ktoś mówi, że marzy o wycieczce do Afryki,
pewnie ucieszy się z filmu wideo lub kolekcji fotografii z National Geographic". Jeśli marzy
mu się odpoczynek, być może miniwakacje w formie jednodniowej wycieczki do jakiegoś
kurortu czy długi, przyjemny spacer mogłyby wystarczyć na jakiś czas. Kluczem jest uważne
słuchanie, czego pragnie partner, i szukanie możliwości spełnienia owych marzeń.
Dawanie wreszcie może przyjmować formę zwykłych aktów troski. Kiedy przekazujesz
drobną wiadomość bez słów, dotykasz jej ramienia, gdy jest spięta, pytasz, jak minął dzień, i
naprawdę słuchasz odpowiedzi, podajesz rosół, gdy jest chora, trzymasz za rękę, gdy się boi, i
jesteś z nią, gdy jest jej smutno - to te małe akty dawania, które odróżniają zaledwie
funkcjonującą relację od kwitnącej. Pamiętaj, że radość dzielona z kimś staje się dwa razy
większa, a smutek z kimś dzielony zmniejsza się o połowę.
Wzajemność
Ktoś musi wziąć ostatni kawałek ciasta. Jeśli obydwoje patrzycie na ten ostatni kawałek i każde
z was myśli o tym, że powinno chwycić go pierwsze, to oznacza, że obydwoje sądzicie, iż
partnera nie obchodzą wasze potrzeby i pragnienia, tylko swoje. Oboje tkwicie w trybie branie".
Jeśli jednak każde z was myśli o drugiej osobie i oferuje ciasto partnerowi - dowodzi to, że
funkcjonujecie w trybie dawanie". Być może jedno z was przyjmie to ciasto, może podzielicie
je na dwie części, by każde miało szansę na ostatni kęs. Najważniejsza w owej sytuacji jest
atmosfera, która powinna sprawić, iż oboje nie będziecie mieli żadnych wątpliwości co do tego,
że otrzymaliście uczciwą część tych ostatnich kęsów".
W wymianie między partnerami działa zasada wzajemności. W stanie idealnym cykl dawania
i brania zachowuje równowagę, toczy się gładko, a obie strony czują się kochane, otoczone
troską, szanowane i dostrzegane w równym stopniu. Ilość dawania i brania jest w stanie
równowagi.
Gdy cykl ten ulega zakłóceniu, dawanie i branie przestają być równe, partnerzy czują się
oszukani i rozżaleni. Jedno z was przestaje dawać tak dużo jak przedtem, a drugie odpowiada
[ Pobierz całość w formacie PDF ]